Thief: Mroczny Projekt

Thief: The Dark Project - Pierwsza z serii gier Thief wyprodukowana przez Looking Glass Studios i wydana w 1999 roku przez Eidos Interactive. Gra stała się prekursorem gier skradankowych, oferowała niespotykane dotąd rozwiązania.

O grze:[]

Gracz wciela się w złodzieja Garretta, który dokonuje kradzieży cennych przedmiotów na terenie steampunkowej metropolii zwanej tutaj po prostu Miastem oraz miejscach znajdujących się w jej pobliżu. Zwiedzimy, m.in posiadłość bogatego lorda, niektóre dzielnice miasta, świątynie jak i grobowce czy znajdujące się pod ziemią zaginione miasto Karath Din.

W odróżnieniu od popularnych w tym czasie strzelanek typu Quake czy Unreal, Thief: The Dark Project stawiał przede wszystkim na unikanie konfrontacji, ukrywanie się w cieniu i ciche ogłuszanie przeciwników nad zabijanie i nieużywanie przemocy (jakkolwiek taki styl grania jest możliwy, chociaż mocno ograniczony ze względu na trudność walki i brak przystosowania samego głównego bohatera do jej prowadzenia). W grze przede wszystkim skupiamy się na kradzież drogocennych przedmiotów przy maksymalnie możliwym pozostaniu niezauważonym. Do dyspozycji gracza został oddany ekwipunek ułatwiający wykonanie niebezpiecznych zadań, są to m.in pałka, miecz, łuk z różnymi rodzajami strzał, wytrychy i wiele innych.

Aby zapewnić prawdziwie złodziejski styl grania, twórcy wyposażyli grę w szereg elementów, które zrewolucjonizowały rozgrywkę. Są to, m.in klejnot światła, który pokazuje jak bardzo (lub nie) jesteśmy widoczni, dlatego bardzo ważną rolę w grze sprawuje oświetlenie. Równie istotnym czynnikiem jest oprawa dźwiękowa. Kierowana przez nas postać, a właściwie jej kroki, brzmią inaczej w zależności od powierzchni, po jakiej się poruszamy, co ma ogromne znacznie podczas rozgrywki. Gra korzysta z autorskiego silnika zwanego Dark Engine.

Nowatorskie na ówczesne czasy A.I potrafi reagować na obecność gracza w zależności natężenia światła w pomieszczeniu oraz wydawanych, przez nas lub otoczenie, hałasów a także odległość w jakiej się znajdują od podejrzanego źródła dźwięku. W zależności od tego istnieją różne poziomy zaalarmowania komputerowych przeciwników (są to strażnicy, zombie lub rozmaite bestie, w zależności od miejsca, w którym się poruszamy). Reakcje komputerowych postaci różnią się wzorcem zachowań w zależności czy mamy do czynienia ze strażnikiem, służącym czy groźną bestią. Mogą oni sprawdzić podejrzany hałas, jeśli domyślają się obecności Garretta, zaczną go szukać i ścigać gdy ten pojawi się w ich polu widzenia lub wezwać wsparcie. Odpowiednio ciche przemieszczanie się sprawi, iż komputerowe A.I nie domyśli się naszej obecności. Był to swego czasu prawdziwie rewolucyjny system, który dał początek takim grom jak m.in Splinter Cell.

Gra na ówczesne czasy oferowała przyzwoitą oprawę graficzną, która posiadała odpowiednio mroczny klimat. Gracz miał okazję z odwiedzić rozmaite lokacje: miejskie posiadłości, starożytne grobowce, świątynie itp. Dodatkowym atutem stało się umiejscowienie akcji w realiach tzw. steampunku, co stanowi połączenie średniowiecza z epoką wiktoriańską z elementami technologii oraz elementów nadnaturalnych, np. magii czy obecność zombie i rozmaitych bestii. Na terenie samego Miasta istnieje podział na szereg frakcji jak, np. reprezentujący postęp fanatyczni Młotodzierżcy, uosabiający naturę Poganie, starający się zachować równowagę pomiędzy pozostałymi dwiema frakcjami, tajemniczy Strażnicy zwani też Opiekunami czy też strzegąca porządku publicznego Straż miejska.

Gra została przyjęta wyjątkowo dobrze i stała się sukcesem komercyjnym. Rozmaite pisma traktujące o grach komputerowych wystawiały jej wysokie oceny, chwaląc m.in oprawę graficzną, mroczny klimat czy innowacyjne rozwiązania. Pojawiły się jednak też słowa krytyki, głównie dotyczące umiejscowienia akcji głównie w starożytnych świątyniach, grobowcach i przewadze przeciwników w postaci nadnaturalnych stworzeń zamiast na bardziej typowych zadaniach miejskich w ludzkich siedzibach(jakkolwiek takie też się pojawiły, jednak w mniejszej ilości), wytknięto także rozmaite błędy techniczne. W związku z tym, pewien czas po wydaniu gry, Looking Glass Studios zdecydowało się wypuścić poprawioną wersję, zwaną Thief Gold, która zawiera szereg poprawek oraz 3 nowe misje wplecione w fabułę oryginału. Dodatkową zawartością był także m.in edytor poziomów DromEd, który pozwalał fanom na tworzenie własnych misji. Było to bardzo korzystne posunięcie owocujące pojawieniem się szeregu fanmisji i ogólnego zwiększenia zainteresowania grą.

Ekwipunek[]

Pałka
Miecz
Łuk:
- strzały ostre
- strzały wodne
- strzały hałasujące
- strzały mchowe
- strzały gazowe
- strzały ogniowe
- strzały linowe
Wytrych
Granaty błyskowe
Miny
Mina gazowa
Ładunek wybuchowy
Butelka z wodą święconą
Mikstura lecznicza
Mikstura szybkości
Mikstura oddychania pod wodą

Rozgrywka[]

Misje[]

Thief: The Dark Project:

Thief Gold:

Główne postacie[]

Frakcje[]

Przeciwnicy[]

Fabuła[]

(Uwaga, zawiera spoilery!!!)

Historia gry rozpoczyna się w momencie gdy młody Garrett próbując okraść tajemniczą postać, zostaje przez nią przyłapany na gorącym uczynku. Postacią okazuje się Strażnik Artemus, który dostrzega niezwykły talent chłopca, postanawiając wyszkolić go w siedzibie swojej organizacji. Przez okres dorastania, Garrett zostaje poddany szkoleniu, ucząc się technik bezszelestnego poruszania. W końcu mając awansować w szeregach Strażników, młodzieniec nieoczekiwania postanawia odejść od zakonu wybierając samotne życie złodzieja, wykorzystując do tego nabyte umiejętności. Dzięki nim, szybko staje się żywą legendą swojego fachu.

Fabuła pierwszych czterech misji obraca się wokół typowego życia złodzieja. Garrett bierze początkowo udział w kradzieży berła z posiadłości Lorda Bafforda, uwalnia swojego zleceniodawcę z Więzienia Rozpadlin, penetruje nawiedzony grobowiec i umyka czyhającym na jego życie zabójcom, przy okazji rewanżując się na nich zleceniodawcy, łupiąc jego posiadłość z wszelkich kosztowności. Po tych wyczynach zgłasza się do niego niejaka Wiktoria. Zainteresowana umiejętnościami złodzieja, zleca mu kradzież cennego miecza w pewnej nietypowej rezydencji Konstantyna- -bogatego szlachcica i kolekcjonera rzadkich przedmiotów.

Po udanej akcji okazuje się iż zleceniodawcą był właśnie ów Konstantyn, chciał on jedynie wypróbować Garretta. Zadowolony rezultatem, zleca mu kradzież cennego artefaktu zwanego Okiem. Podkreśla on iż wyprawa jest niebezpieczna, jednak za dostarczenie przedmiotu, oferuje on 100 tys. sztuk złota (waluta w świecie gry nie jest określona) na co złodziej się zgadza. Wyrusza on do odgrodzonej części Miasta zwanej Zamurzem w poszukiwaniu Katedry Młotodzierżców, w której spoczywa Oko. Okolica jest kompletnie zrujnowana oraz nawiedzona przez złowrogie istoty. Okazuje się, że wejście do Katedry jest zapieczętowane z powodu rozprzestrzeniania się złych sił i jedyny klucz stanowi znalezienie czterech talizmanów. W tym celu Garrett udaje się do zaginionego miasta, (Wieże Magów oraz Operę w Thief: Gold) a następnie przebrany za nowicjusza Młotodzierżców - do ich świątyni, gdzie znajdują się wspomniane talizmany. Znalazłszy się, powraca do Katedry i zabiera Oko. Przejście jednak zamyka się i musi on znaleźć inną drogę ucieczki, na dodatek miejsce roi się od Zombie i upiorów Młotodzierżców. Z pomocą przychodzi mu duch brata Murusa, dlatego którego musi wykonać kilka zadań w ramach przysługi.

Wydostawszy się, Garrett idzie do Konstantyna odebrać zapłatę. Ten jednak odsłania swe oblicze, okazując się pogańskim bóstwem - Szachrajem. Z pomocą Wiktorii więzi Garretta, wyłupując mu jedno oko, aby nadać zdobytemu artefaktowi mocy. Bóstwo chce w ten sposób wypełnić mroczny rytuał, stanowiący zagrożenie dla Miasta. Uwięziony i pozostawiony śmierci Garrett zostaje niespodziewanie oswobodzony przez dwóch Strażników. Później ucieka z rojącej się od sług Szachraja posiadłości. Zwraca się o pomoc do Młotodzierżców. Niestety, świątynia, w której wcześniej znalazł talizmany, zostaje opanowana i zniszczona przez bestie. Unikając ich, udaje mu się znaleźć garstkę Młotodzierżców, którzy za uratowanie ich kapłana, zgadzają się pomóc złodziejowi. Garrett z wykonaną przez nich kopią Oka udaje się do Paszczy Chaosu - wymiaru, będącego domeną Szachraja i jego sług. Tam podmieniając Oko na falsyfikat, powstrzymuje szalone bóstwo przez wykonaniem mrocznego rytuału, co kończy się unicestwieniem cielesnej postaci Szachraja i powstrzymaniem jego plagi chaosu.

Tak o to Garrett, wcale tego nie chcąc, zostaje zbawcą Miasta.

W finalnej scenie rozmawia z Artemusem, który wyjawia mu, iż wszystko zostało wcześniej przepowiedziane. Bohater jednak stara się trzymać z dala z zakonu Strażników i odchodzi w dal. W ślad za nim, Artemus ostrzega przed nadejściem Ery Metalu.